ควบ
ควบ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
ควบ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
ควบ - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ควบ 1 คำควบกล้ำแท้ เป็นคำที่มีพยัญชนะ ๒ ตัว ร่วมสระเดียวกัน และออกเสียง พยัญชนะพร้อมกันทั้ง ๒ ตัว ได้แก่ พยัญชนะ ร ล ว ควบกับพยัญชนะตัวหน้า ตัวอย่าง ว ควบ เช่น กว : กว่า กวาง กวาด ไกว ขว : ควบสู้ฟัด คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า แบ่งได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่
ควบสู้ฟัด อักษรควบ หรือ คำควบกล้ำ คือ คำที่ออกเสียงครั้งละหนึ่งพยางค์ แต่อ่านออกเสียงเหมือนสองพยางค์ คำควบกล้ำจะมีสองชนิด คือ 1 คำควบแท้ คือคำที่มีอักษร ร ล ว อยู่กลางคำ และอ่านพร้อม ๆ กับอักษรนำ
คำควบกล้ำ ค าที่เขียนอย่างอักษรควบ แต่ไม่ออกเสียง ควบกล ้า ๒ สาเหตุที่อาจารย์ภาษาไทยแต่ก่อนก าหนดให้พยัญชนะที่เรียงกัน ๒ ตัวในค าบางค คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า แบ่งได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่